جاری شدن سیل و ضعف مدیریت اجرایی

علی تقی خانی*؛ بازار: سالانه چندین نوبت با کوچکترین بارندگی سیلاب ویرانگر در برخی از استانهای  کشور جاری و ساری می شود که به جای مهار نسبی این نعمت الهی، بعد از ۴۰ سال تاکنون وزارتخانه های عریض و طویل نیرو، کشور، ستادِ بی مدیریت بحران، به جای کمک حال مردم در این استانها متاسفانه هیچ کاری در خور توجه انجام نداده اند.
جاری شدن سیل تبدیل به فاجعه بزرگ مرگ و میر و خسارات مادی زیادی در این مناطق شده و باید گفت، معضل اصلی گماردنِ مدیرانِ عالی غیرمتخصص در راس امور است که در تمامی دستگاه های اجرایی مملکت بلا استثناء ضعف حضور این مدیرانِ را مشاهده می کنیم.
در حالی که با برنامه ریزی مناسب می توانیم با جمع آوری مناسب نعمات و نزولات آسمانی آن را به نفع توسعه کشاورزی و بهداشت عمومی و سلامت جامعه استفاده کنیم، بارش نزولات الهی برای مردم مشکلات اساسی به وجود می آورد و حتی جان و مال آنها را نیز تهدید می کند.
چه موقع دولت قصد بازنگری در نظام مدیریتی و جراحی ساختار عملیاتی مبتنی بر الگوپذیری از استانداردهای گستره دانش مدیریتی را در کشور عملی خواهد کرد؟ زیرا این معمایی است که بتدریج با افزایش بحران ها و بلایای طبیعی عدم کفایت در جامعه تلقی می‌شود.
مدیرانِ مجموعه دستگاههای اجرایی بنظر می رسد اصلاً کار بلد نیستند و مضافاً نمی خواهند یاد بگیرند که باید چکار کنند!؟ معلوم نیست چرا وجدانِ کنار کشیدن از سهل انگاری های مشهودِ مدیریتی در دستگاههای اجرایی و وزارتخانه ها وجود ندارد و بالادستی ها نیز با نبود نظارت، همگی قصد تخریب کشور را با نادانی دارند.
در جاری شدن سیل در چند استان جنوبی در چند روز گذشته باز هم مشاهده کردیم که مدیریت ضعیف، عزم تخریب و غارت کشور را دارد و با توجه به نظام مدیریتی شرم آور این مساله فقط نیازمند قاطعیت حکومتی است که باید از طرف مجلس اعمال شود.

به نظر می رسد که دولت دیگر کششِ کارهای اساسی مهم را ندارد، فقط روضه خوانی می کند و لاغیر آیا چنین شرایطی که مملکت را دچار فاجعه اقتصادی و اجتماعی کرده و هیچکس جای خودش را نمی داند

به نظر می رسد که دولت دیگر کششِ کارهای اساسی مهم را ندارد، فقط روضه خوانی می کند و لاغیر آیا چنین شرایطی که مملکت را دچار فاجعه اقتصادی و اجتماعی کرده و هیچکس جای خودش را نمی داند به مدت ۶ و یا ۷ ماه تا تشکیل دولت بعدی، مردم  چگونه باید این شرایط را تحمل کنند!؟
ندانم کاری ها واقعاً ملت را دچار بدبینی کرده زیرا که بسیار دورانی سخت را برای مردم آفریده اند و اوضاع پُر تشنج و نامطمئن اقتصادی و اجتماعی، قطعاً تبدیل به ناهنجاریهای رفتاری، همراه با غارت و خشونت نزد مردم کاملاً متصور شده است!؟  
مثل برخی از کشورهای آمریکای لاتین و آفریقایی شامل ونزوئلا، پرو، گواتمالا، سودان، اریتره، اتیوپی و ... که فاقد هرگونه امنیت غذایی و اجتماعی، مردم  فقط شبانه روز به فکر حفظ جانِ خود هستند و بجای توسعه فرهنگی و اجتماعی بعنوانِ مهد تمدن، معلوم نیست در کشور چه اهدافی را دنبال می کنیم که با هیچ عقل سلیمی نیز تطبیق ندارد.
تردیدی نیست با فراخوان عمومی راه و روش کشورداری نیازمندِ تغییرات اساسی، استراتژیک و بنیادی در ساختارهای مدیریتی است در حالی که روز به روز دریغ از دیروز و این نشان می دهد که در اداره کشور و حکومت داری به بیراهه و انحراف رفته ایم.
بنظر نباید به امید برجام بود با این مدیرانِ عالی نالایق حتی تمام دنیا هم به کمک ما بیاید، باز هم اداره آینده کشور بدتر می‌شود و قطعا رویکردِ تخصصی نظام مدیریتی فقط بهره‌گیری از مدیرانِ عالی و شایسته منتخب مردم را می طلبد.
کشور در تمامی زمینه ها به قهقرا رفته است، چیزی نمانده تمام ملت و اقشار جامعه در معرض تهدیدات شبانه روزی ناامنی قرار بگیرند و در این راستا  برخی از دست اندرکاران ناخواسته روی اجبار، شریک جرم می شوند.
*تحلیل گر توسعه اقتصادی و برنامه ریزی کشاورزی