شکیبا کولیوند؛ بازار: شیوع ویروس کرونا بسیاری مشاغل را زمین گیر کرد اما در این بین، تولیدکنندگانی که با سرمایه های خود پای کار بودند و پای همه مشکلات و تحریم ها و گرانی ها و بازار فروش و نیروی کار و غیره ماندند، گویی بیشترین صدمه را دیدند.
خیلی ها با دلنگرانی سرپا مانده اند، خیلی ها با امیدواری به آینده، خیلی ها با قرض و وام، خیلی ها با کاهش نیروی کار و کاهش ظرفیت تولید و شاید هم با تعطیلی هایی اجباری بنا به جبر روزگار؛ اما به هر حال مانده اند.
این روزها خبرهایی از جنسِ «کرونا به تولید کنندگان کیف و کفش ضرر ۱۰۰ درصدی وارد کرد»، «ضرر ۹۰ درصدی صنعت پوشاک از بحران کرونا»، «خسارت کرونا به تولیدکنندگان ماهی»، «بی‌عدالتی مالیاتی در شرایط تحریم و کرونا بزرگترین ضربه به صنوف»، «کرونا بازار فروش را کساد کرد»، «خسارت کرونا به هنرمندان و تولیدکنندگان صنایع دستی»، «سایه کرونا بر تولید و کسب و کار» و مواردی از این دست را بسیار شنیده ایم اما به راستی چه قدم هایی برای کمک به این تولیدکنندگان برداشته ایم؟
استان همدان کشاورزانی با محصولاتی برند از سیر و گردو گرفته تا انگور و دیگر محصولات کشاورزی و باغی را دارد، ۲۸ هزار کارگاه صنایع دستی با ۴۳ هزار شاغل را در دل خود جای داده است، واحدهای تولیدی پوشاک، کیف و کفش، مبل و منبت و بسیاری صنایع دیگر دارد؛ ۸۴۵ نیروی انسانی شاغل در واحدهای فناور در عرصه تولید و کسب و کارهایی که این روزها نیازمند حمایت برای فروش محصولاتشان هستند قسمتی از ظرفیت آن است اما حال که شیوع ویروس کرونا، کسب و کارهای بسیاری از آن ها را به هم ریخته، مواد اولیه را گران تر از سابق می خرند، بازار فروششان دچار مشکلاتی شده، صادراتشان کاهش و حتی متوقف شده و بسیاری مشکلات از این قبیل را متحمل می شوند زمان آن رسیده تا آستین ها را برای حمایت بالا بزنیم.
تسهیلات حمایتی برای واحدهای خسارت دیده از کرونا آن قدر ناچیز بود که برخی از تولیدکنندگان عطایش رو به لقایش بخشیدند
تسهیلات حمایتی برای واحدهای خسارت دیده از کرونا آن قدر ناچیز بود که برخی از تولیدکنندگان عطایش رو به لقایش بخشیدند و از سویی، حتی برخی از رسته ها و کسب و کارها شامل این طرح نشدند؛ بدین سان به جای ورود به عرصه اعطای وام و تسهیلات حمایتی به نظر می رسد که می توان با بازارچه ها و نمایشگاه هایی از این تولیدکنندگان حمایت کرد.
بازارچه هایی که در این وضعیت آغشته به کرونا مشکلاتی را ایجاد نکند اما بتواند یک نگاه حمایتی و یک موقعیت مناسب برای فروش محصولات این تولیدکنندگان، تبلیغ محصولاتشان و سرپا نگه داشتن آن ها شود.
بازارچه هایی که این روزها در برخی از استان ها شکل گرفته و برای آن برنامه ریزی شده اما گویی همدان، کرونا را بهانه خوبی دانسته و تنها شاهدیم که مسئولین مادام میزان خسارت ها را برآورد می کنند به جای آن که آستین ها را بالا بزنند و از خسارت های احتمالی آتی جلوگیری کنند.
می توان این بازارچه ها را مجازی نیز برگزار کرد و به نوعی فضای تبلیغ را در شبکه استانی برای این تولیدکنندگان مهیّا ساخت، حتی می توان گردشگری را آغشته به این فعالیت ها کرد؛ گردشگری مجازی، گردشگری روستایی و گردشگری کشاورزی هر سه می توانند به بدنه اقتصاد گردشگری، تولیدکنندگان صنایع دستی، کشاورزان، دامداران و تولیدکنندگان بخش شیلات نیز کمک کنند اما همه این برنامه ریزی ها نیاز به یک نگاه مسئولانه و دلسوزانه و قدم های هوشمندانه دارد تا بتوان از این شرایط به خوبی بهره برداری کرد و مادام، شیوع ویروس کرونا را بهانه ای برای توقف ها عنوان نکرد.
در برخی کشورها در این روزها صنایع تبدیلی محصولات کشاورزی را قوت بخشیده اند تا به کمک آن، محصولات کشاورزی را با قیمت مناسب از کشاورزان خریداری کنند و به جای تبدیل محصولات کشاورزی به ضایعات کشاورزی و یا ارزان فروختن آن ها و خالی ماندن جیب کشاورزان و پر شدن جیب دلالان، آن ها را وارد چرخه صنایع تبدیلی و تکمیلی کرده و با فراوری و بسته بندی های مناسب این محصولات، حتی بازار فروش را برای محصولات کشاورزی مهیّا ساخته اند.
استان همدان طبق سند راهبردی و عملیاتی سه ساله خود باید تا پایان سال ۱۴۰۰ برای ۶۰ هزار نفر شغل ایجاد کند
استان همدان طبق سند راهبردی و عملیاتی سه ساله خود باید تا پایان سال ۱۴۰۰ برای ۶۰ هزار نفر شغل ایجاد کند اما اگر با همین منوال در شرایط شیوع ویروس کرونا ادامه کار دهد و مادام به دنبال برآورد خسارت ها باشد، تا پایان سال ۱۴۰۰ در مسیر بیکاری قرار خواهد کرفت بدین سان زمان آن رسیده تا برنامه ریزی های منعطف را برای نجات تولیدکنندگان و کسب و کارها در پیش بگیریم که در این مسیر اولین اقدام می تواند یک بازارچه برای تولیدکنندگان، به صورت مجازی باشد.
نمایشگاه های دائمی و بازارچه های محلی در همدان همواره با فراموشی هایی روبرو بود که شاید کرونا بتواند این خلا را با ورود به عرصه مجازی شدن از بین ببرد.
در قدم های بعدی، می توان برنامه ریزی های گردشگری را آغشته به کسب وکارها کرد؛ گردشگری هوشمند با رعایت پروتکل های بهداشتی و دستورالعمل های ویژه وزارت میراث فرهنگی می تواند برای گردشگران حرفه ای و گردشگران خاص (نه گردشگرانی که پارک نشینی و سفر در چادرها را ترجیح می دهند) قدمی دیگر باشد که در سایه این برنامه ریزی ها می توان گردشگری مناسب و انواع گردشگری را طبق نسخه های کارشناسان این حوزه، برای همدان تجویز کرد.
چنانکه اساتید گردشگری بهترین گزینه برای نجات اقتصاد گردشگری همدان را ورود به عرصه گردشگری روستایی و کشاورزی می دانند یعنی دقیقاً آن چه که می تواند یاری گر تولیدکنندگان محصولات کشاورزی، دامی و بخش شیلات و البته هنرمندان صنایع دستی باشد.
بدین سان، به راستی پس از قریب به ۹ ماه از روزگارِ آغشته به کرونا دیگر برآورد خسارت ها ناامید کننده است و دیگر نباید شاهد این باشیم که مسئولین، شرایط را غیرقابل کنترل بخوانند و برایشان مشکلات غیرقابل پیش بینی باشد.
استان همدان، در حال حاضر نیاز به یک برنامه ریزی منعطف کوتاه مدت و بلندمدت دارد تا در سایه این برنامه ها بتواند، کسب و کارها و واحدهای تولیدی را سرپا نگه دارد، موضوعی که این روزها، جای آن خالی است.
نظر شما