بازار؛ گروه خودرو: هر پیشرانه احتراق داخلی بنا به ماهیتی که دارد و با توجه به اینکه از سوخت فسیلی بهره می‌گیرد، حاصل احتراق آن، کربن و رسوبات است. بنابراین در جهت روانکاری و کاهش اصطکاک میان قطعات محرک و متحرک موتور و همچنین ضمن کاهش ذرات کربن و رسوبات ناشی از حاصل احتراق، از روغن موتور استفاده می‌شود.
در واقع روغن موتور برمبنای استاندارد جهانی و منطبق بر فرمولاسیون آن باید به تولید برسد و در این راستا مهم‌ترین استاندارد و به نوعی کاربردی‌ترین آن در زمینه تولید روغن موتور، API است.
استاندارد API که همان انجمن نفت آمریکا است، تاکنون چندین استاندارد روغن موتور را به جهان معرفی کرده که آخرین و به‌روزترین استاندارد این انجمن نفت SN است.
با توجه به اینکه تکنولوژی موتورهای احتراق داخلی به اوج خود نزدیک شده و تکامل یافته ترین قوای محرکه‌ها را شاهد هستیم، اما حساسیت آن‌ها به ویژه پیشرانه‌های توربوشارژ یا سوپرشارژ را نمی‌توان نادیده گرفت.
بر این اساس مهندسان انجمن نفت آمریکا در جدیدترین اقدام خود که در اواخر سال گذشته میلادی نیز آن را مطرح کرده بودند، استاندارد سطح SN پلاس است، این استاندارد مطابق فرمولاسیونی که روغن موتور دارد، محافظت بیشتری را در برابر احتراق و حتی پیشرانه‌های توربو شارژ در زمان کمپرس بیشتر هوا و فشار آمدن بیشتر را ایفا می‌کند.
البته در کنار این استاندارد برای خودروهای دیزلی نیز استاندارد CI-۴ پلاس در نظر گرفته شده که هم اکنون در دسترس قرار دارد و ۱۸ نسخه از آن جهت صدور مجوز از مهم ترین تولید کنندگان روغن موتور در جهان نیز گرفته شده است.
با این وجود می‌توان گفت با توجه به سهم API در بازار دارای ۷۹۹ مجوز بوده و در ۶۲ کشور قابل اجراست، ۴۴ درصد آن به آمریکای شمالی، ۲۶ درصد آن به منطقه آسیا و اقیانوس آرام و ۳۰ درصد نیز در مناطق دیگر مستقر شده‌اند که این مجوزهای گرفته شده برای ۱۹هزار روغن موتور است.
نظر شما