۲۲ شهریور ۱۳۹۹ - ۰۹:۴۵
دلیل افزایش فاصله اقتصادی کشورهای صنعتی از کشورهای در حال توسعه چیست؟
تفاوتها در عصر کرونا

دلیل افزایش فاصله اقتصادی کشورهای صنعتی از کشورهای در حال توسعه چیست؟

کرونا شرایط زندگی مردم را در دنیا تغییر داد. البته همراه شدن این بحران سلامتی با چهارمین انقلاب صنعتی هم عامل مهمی در این تغییر بود. انتظار می رود در پساکرونا اقتصادهای صنعتی با سرعت بیشتری رشد کنند و فاصله اقتصادی آنها با کشورهای در حال توسعه بیشتر شود.

بازار؛ گروه بین الملل: در این روزهای کرونایی، دورکاری به یک روش معمول و قابل قبول کار تبدیل شده است. روشی که به کسب و کارها امکان می دهد بدون بالا بردن ریسک ابتلا به بیماری در میان کارمندان به کارشان ادامه دهند و با کارمندان امکان می دهد بدون نگرانی از ابتلا به بیماری فعالیت شغلی خود را ادامه دهند. اما لازمه دورکاری، شناخت دنیای تکنولوژی و دسترسی به اینترنت است. امکانی که برای بسیاری از افرادی که در کشورهای فقیر دنیا زندگی می کنند فراهم نیست و حتی شمار زیادی از طبقات پایین اقتصادی در کشورهای صنعتی هم از این امکان برخوردار نیستند.

 مجمع جهانی اقتصاد در گزارش اخیر خود در مورد افرادی که بیشترین آسیب را در جریان کرونا و انقلاب چهارم صنعتی متحمل می شوند نوشت:« افرادی که سطح مهارت پایینی دارند، افرادی که در طبقات پایین اقتصادی قرار دارند و کارگران ساده بیشترین آسیب را می بینند. زیرا اغلب این افراد دانش استفاده از دنیای تکنولوژی را ندارند و به دلیل محدودیتهای مالی نتوانسته اند دوره های تحصیلی را طی کنند یا با دریافت آموزشهای جدید، برای کار در شرایط جدید خود را آماده کنند.»

کدام افراد بیشترین سطح آسیب پذیری اقتصادی را دارند
موسسه مطالعاتی گالوپ در گزارش اخیر خود به طبقه بندی افراد از نظر آسیب پذیری اقتصادی پرداخت و نوشت:« طبقه آسیب پذیر اقتصادی گروهی هستند که طی یک سال گذشته برای دوره های زیادی توان تامین نیازهای اساسی خود را نداشته اند. این نیازهای اساسی شامل غذا و خانه است. از طرف دیگر افرادی که شبکه قدرتمندی از دوستان یا خانواده را در کنار خود نداشتند تا در روزهای بحرانی و سخت اقتصادی  از کمک آنها استفاده کنند، هم در این طبقه قرار می گیرند. در مقابل افرادی که کمترین آسیب پذیری اقتصادی را دارند، اغلب درآمدهای قابل اعتمادی دارند، پس انداز زیادی دارند و در روزهای سخت و بحرانی می توانند به راحتی گذران امور کنند. این گروه اغلب  شبکه بزرگی از دوستان و خانواده را در کنار خود دارند.»

مساله دیگر دسترسی به اینترنت است. دسترسی به اینترنت از نظر سطح آسیب پذیری اقتصادی افراد و از نظر کشور محل اقامت آنها اهمیت دارد. به طور کلی افرادی که در کشورهای صنعتی و توسعه یافته زندگی می کنند، دسترسی بیشتری به اینترنت دارند و این گروه مهارتهای استفاده از اینترنت را بیش از ساکنان کشورهای در حال توسعه آموخته اند.در روستاها هم دسترسی به اینترنت کمتر از شهرها است و همین مساله باعث شده است تا صدها میلیون انسان در دنیا از حرکت در مسیر چهارمین انقلاب صنعتی باز بمانند.در حالت کلی شمار افرادی که در دسته افراد آسیب پذیر اقتصادی قرار می گیرند و شمار افرادی که به اینترنت دسترسی ندارند در کشورهای در حال توسعه بیش از کشورهای صنعتی است.

چه سهمی از مردم دنیا به اینترنت دسترسی دارند
گالوپ نوشت:« تنها ۲۴ درصد از افرادی که در طبقه بسیار آسیب پذیر اقتصادی قرار دارند، به اینترنت دسترسی دارند  در حالیکه ۴۶ درصد از افرادی که در سطح متوسط از نظر آسیب پذیری اقتصادی قرار دارند از این امکان برخوردار هستند و بالغ بر ۷۴ درصد از افرادی که کمترین سطح آسیب پذیری اقتصادی را دارند می توانند از اینترنت استفاده کنند.»

این آمار برای کشورهای در حال توسعه و کشورهای صنعتی به طور مجزا تهیه شده است. بررسی های انجام شده توسط گالوپ نشان داده است در نیمه اول سال ۲۰۲۰ تنها ۲۱ درصد از افرادی که درگروه افراد بسیار آسیب پذیر اقتصادی قرار دارند و در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند، به اینترنت دسترسی دارند در حالیکه ۷۷ درصد افراد این دسته در کشورهای توسعه یافته از اینترنت استفاده می کنند. در کشورهای در حال توسعه دنیا ۴۲ درصد از افرادی که در طبقه متوسط از نظر آسیب پذیری اقتصادی قرار گرفته اند به اینترنت دسترسی دارند و ۶۸ درصد از افرادی که در مقابل بحران های اقتصادی آسیب پذیری کمتری دارند به اینترنت دسترسی دارند.

 در کشورهای صنعتی این آمار تفاوت زیادی با کشورهای در حال توسعه دارد. آمارهای ارایه شده توسط گالوپ نشان می دهد ۹۱ درصد از افرادی که کمترین آسیب پذیری اقتصادی را دارند و ۸۴ درصد از افرادی که از نظر سطح آسیب پذیری در وضعیت متوسط قرار دارند، از خدمات اینترنت برخوردار هستند.گالوپ نوشت:«میزان دسترسی به اینترنت درافرادی که کمترین آسیب پذیری اقتصادی را دارند و در کشورهای در حال توسعه ساکن هستند کمتر از آسیب پذیرترین گروه در کشورهای صنعتی است. همین تفاوت می تواند تایید کننده این مساله باشد که چرا در جریان چهارمین انقلاب صنعتی در دنیا، فاصله اقتصادی کشورهای صنعتی از کشورهای در حال توسعه بیشتر می شود و ارزش تولید ناخالص داخلی آنها با سرعت بیشتری رشد می کند. در کشورهای صنعتی  افراد بیشتری می توانند با استفاده از دنیای اینترنت کار کنند و درآمد برای اقتصاد کشور ایجاد کنند در حالیکه در کشورهای در حال توسعه شمار زیادی از مردم حتی امکان دسترسی به اینترنت و تکنولوژی های روز دنیا را ندارند و اشتغال در این فضا و با استفاده از این تکنولوژی ها برای آنها امکان پذیر نیست.

کد خبر: ۴۰٬۷۷۰

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha