به گزارش بازار به نقل از وزارت راه و شهرسازی، جواد اسفندانی، مدیر تجاریسازی مرکز تحقیقات راه و مسکن کشور نوشت: در شرایط طبیعی هر ساله با بحرانها و خطرات ناشی از بلایای طبیعی از قبیل سیل، زلزله، رانش زمین و...مواجه است. شاهد هستیم که در حوزه مدیریت بحران معمولا فعالیت شرکتهای استارتاپی و دانشبنیان اندک بوده و سازمانها و ارگانهای دولتی در شکوفایی و فعال شدن این قبیل شرکتها، حمایت لازم را ندارند. نادیده گرفتن نقش شرکتهای دانشبنیان، خسارات فراوانی بر زیرساخت های اقتصادی و اجتماعی وارد آورده و صدمات نادیده گرفتن نقش این شرکتها معمولا جبران ناپذیر است. چنانچه در بحران کنونی نیز شاهد آن هستیم. در حالیکه مدیریت بحرانهای طبیعی میتواند این هزینهها را تا حد زیادی کاهش دهد و جوامع را در برابر این بحرانها، ایمن و مصوب کند. بحران کرونا و تهدید این ویروس همهگیر، فرصتی است تا یکبار با نگاه کلان حداقل در سطح وزارت راه و شهرسازی در قالب کمیته یا کار گروهی، این موضوع مورد بررسی قرار گیرد. اگرچه هم اکنون این موضوع در قالب طرح رویش در تمامی حوزههای راه و مسکن مورد توجه مدیران ارشد وزارت راه و شهرسازی قرار گرفته و وزارت راه و شهرسازی حمایت از شرکتهای دانشبنیان و استارتاپها را در سال ۹۸ در دستور کار قرار داده و کار خود را تا حدی پیش برده است.
بخشی از چالشها و دغدغههای حوزه مدیریت بحران که به نوعی هر ساله گریبانگیر بخش عمدهای از سازمانهای دولتی و نهادهاست شامل عدم اتخاذ مدل کلان مدیریت بحران، ناهماهنگی بین بخشی در مقابله با بحرانها و بلایای طبیعی است.
جا دارد از این تهدید پیشرو به عنوان فرصت ارزشمند استفاده کرده و با توسعه زیرساختهای اطلاعاتی و دادههای فناورانه هوشمند از پراکندگی و توزیع جمعیت در سطح شهرها و روستاها، فروشگاهها، مراکز تجاری، خدماتی، رستورانها، بیمارستان ها، جلوگیری شود. پیشنهاد میشود، اطلاعات به شکل یکپارچه با هماهنگی سازمانهای دولتی و نهادهای عمومی غیر دولتی، وزارت بهداشت، وزارت راه و شهرسازی، سازمان ثبت اسناد و املاک، شهرداریها، در اختیار شرکت های دانش بنیان و استارتاپها قرار بگیرد. با انجام این قبیل اقدامات میتوان، زمینه شکلگیری و توسعه شرکت های دانش بنیان را در سطح کشور ایجاد کرد.
به هر حال کنار گذاشتن خطی مشیهای گذشته در مواجهه با بحران، بدون شک برای همه ثابت شده است. به عنوان نمونه، زمانیکه در یک نقطهای از کشور بحرانی ایجاد میشود، دسترسی به اطلاعات جمعیتی و تفکیک مدلهای خاص آماری از ساکنان منطقه و امکانات موجود و برنامهریزی سریع و دسترسی هوشمند و یکپارچه سازمان های درگیر در بحران میتواند خدمات اولیه را در سریع ترین زمان ممکن انجام دهد. بدینشیوه، میتوان جلوی بسیاری از کارهای موازی و تکراری را گرفت.
این مقوله مهم بدون شک با حضور و رشد شرکتهای دانش بنیان تخصصی، سرعت خدماترسانی و شناسایی افراد آسیبدیده را سرعت داده و در عین حال موجب تسریع در ارایه خدمات اجتماعی و روانی پس از بحران میشود.
خوشبختانه زیر ساخت ظهور چنین شرکتها در کشور به همت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری شکل گرفته است و در قالب پارکهای علم و فناوری و مراکز رشد و نوآوری دانشگاههای مطرح کشور آماده ارایه خدمات هستند.
نظر شما