علی خجسته؛ بازار، برای راه‌اندازی کسب‌وکار و ایجاد صنعت در یک منطقه نخستین نیاز و ضرورت به‌عنوان زیرساخت تهیه زمین و امکاناتی از جمله آب و برق است که ما هنوز پس از سال‌ها شعار توسعه اقتصادی در فراهم‌سازی همین مؤلفه‌های زیرساختی با موانع بسیاری روبرو هستیم.
ضعف زیرساخت‌های لازم اعم از برق، آب و زمین و در پاره‌ای موارد کمبود نقدینگی را می‌توان از بزرگ‌ترین مشکلات بخش تولید در استان خراسان رضوی برشمرد آن‌هم در سالی که از سوی رهبر معظم انقلاب به‌عنوان تولید، پشتیبانی‌ها، مانع زدایی ها نام‌گذاری شده است.
کمبود زمین همواره یکی از مشکلات متقاضیان سرمایه‌گذاری در این استان و شهرک‌های صنعتی در مشهد مقدس است که متأسفانه دولت برای حل این موضوع با مشکلات عدیده‌ای روبروست.
باوجود اینکه تمام ظرفیت‌های شهرک‌های صنعتی مشهد پر نشده است اما مقدار زیادی زمین محبوس در شهرک‌های صنعتی محور غرب در اختیار سرمایه‌گذارانی است که برای مدت‌ها روی آن اقدامی انجام نداده‌اند.
هرچند مسئولان استان سعی کردند تا با راه‌اندازی شهرک صنعتی شماره پنج‌در این منطقه بهترین گزینه برای استقرار واحدهای صنعتی جدید مشکل را حل کنند اما هنوز این شهرک به دلیل شکایات بسیاری که دارد و نقص در انشعابات آب و برق با مشکل جاگیری سرمایه گذران روبروست.
در غرب مشهد صنایع دیگر اجازه توسعه و گسترش ندارند و در شهرک صنعتی شماره ۵ مشکل آب و برق به‌درستی حل‌نشده است و همان‌طور که مشاهده می‌کنید آن مناطقی هم که از نعمت برق برخوردارند تابستان امسال خسارت‌های هنگفتی بابت قطع برق متحمل شدند.
مسئولان خراسان رضوی در حالی اجازه توسعه در غرب را به صنایع نمی‌دهند و آبخوان‌ها را مانع این توسعه می‌دانند که هنوز در شرق شهر مشهد نیز نتوانستند زیرساخت‌های لازم را برای صنایع و سرمایه‌گذاران به‌درستی ایجاد کنند.
مسئولان با آگاهی از مشکلات غرب مشهد و تمایل سرمایه‌گذاران به استقرار در این محور و مواجه با چالشی به نام کمبود زمین، بستر لازم برای توسعه صنایع را به‌سوی شرق شهر فراهم کردند که در این میان شهرک صنعتی شماره پنج‌در این منطقه بهترین گزینه برای استقرار واحدهای صنعتی جدید است اما هنوز این شهرک نتوانسته نیازهای سرمایه گذران را تأمین کند.
ما از سرمایه‌گذار ایرانی و خارجی توقع داریم که در شهرک‌های ما سرمایه‌گذاری کنند درحالی‌که بعد هفت‌خوان رستم برای صدور جواز فعالیت هنوز در تأمین زمین و آب و برق مشکل‌داریم.
بی‌تردید نمی‌توان از سهم قابل‌توجه خراسان رضوی در صنایع غذایی، قطعه‌سازی، لوازم‌خانگی و خودروی کشور گذشت این استان صاحب برندهای معروف در هر یک از رسته‌های صنعتی مزبور است که هم در اشتغال و هم در صادرات نقش برجسته ایفا می‌کنند.
بخش عمده صنایع خراسان رضوی را صنایع خرد و متوسط تشکیل می‌دهد و ۹۰ درصد سرمایه‌گذاری در این بخش مربوط به بخش خصوصی است که سهم عمده‌ای در اشتغال و اقتصاد استان دارد و با همه مشکلات مربوط به تحریم و بوروکراسی اداری و هزاران مانع دیگر، عمده صنایع استان در مسیر گسترش قرارگرفته تا جایی که زیرساخت‌ها شامل زمین و برق و آب پاسخگوی این حجم از سرمایه‌گذاری نیست.
انرژی حلقه مفقوده سرمایه‌گذاری
صنایع بزرگ استان مانند سیمان و فولاد طبق برآورد سازمان صنعت، معدن و تجارت خراسان رضوی به دلیل قطع برق خسارتی ۵۱۵ میلیارد ریالی به صورت روزانه در تابستان امسال متحمل شدند لذا با احتساب این مشکلات ریشه‌ای ما در سال حمایت از تولید و مانع زدایی درصدد رفع کدام موانع هستیم؟
صنعتگر برای خط تولید خود سرمایه‌گذاری می‌کند اما این در حالی است که دولت برای بخش انرژی سرمایه‌گذاری نمی‌کند تا مجبور نشود برق صنعت را خاموش کند لذا تا زمانی که اقتصاد انرژی ما اصلاح نگردد، این مشکلات حل نخواهد شد.
زیرساخت‌ها برای دستیابی به رشد بالا دربلندمدت و حفظ رشد اقتصادی به مدت طولانی‌تر ضروری است لذا نبود این زیرساخت‌ها به‌شدت مانع رسیدن به این اهداف توسعه ای می شود.
خراسان رضوی در حوزه فولادی و معدنی و سیمانی کارخانه‌ها بزرگ با گردش نقدینگی چند هزار میلیارد تومانی دارد که بخش عمده‌ای از مالیات استان را پرداخت می‌کند؛ اما مدتی است که این واحدها با حداقل ظرفیت کار می‌کنند و با میزان انرژی اختصاص‌یافته به آن، تنها می‌توان سیستم روشنایی کارخانه را فعال کرد.
سیستم تأمین انرژی کشور به دلایل مختلف حاکمیتی دچار مشکل است و عدم برنامه‌ریزی درازمدت، ضعف پیش‌بینی چنین روزهایی و مشکل در اقتصاد انرژی و... ازجمله دلایل بروز چالش‌های کنونی است.
وزارت نفت و وزارت نیرو مسئول ایجاد فرصت‌های برابر برای همه هستند تا تولیدکنندگان بتوانند فعالیت داشته باشند و اگر نمی‌توانند این فرصت‌ها را ایجاد کنند، نباید تمام بار قطعی‌ها را به دوش صنایع بگذارند.
طبیعی است وقتی برای سرمایه‌گذار شفاف نیست که چه آینده‌ای برای سرمایه‌گذاری‌هایی که انجام می‌شود وجود دارد؛ باید شفافیتی از سوی حاکمیت صورت گیرد و مصوبه‌ای ملی صادر شود و سیاست‌گذاری با چشم‌انداز مشخصی به بخش صنعت اعلام گردد.
بخشی از صنایع به خاطر اینکه تجربه‌ای در تولید انرژی تجدید پذیر ندارند، به سمت خرید دیزل ژنراتور رفته‌اند که با توجه مشکل تأمین سوخت، این واحدها بازهم دچار مشکل می‌شوند.
نظر شما