به گزارش بازار به نقل از اتاق ایران، مرکز ملی مطالعات راهبردی کشاورزی و آب، زیرمجموعه مرکز پژوهشهای اتاق ایران، بر اساس نظر و پیشنهاد اتاقهای سراسر کشور و کمیسیونهای ذیربط، طی گزارشهایی انتظارات و پیشنهادات بخش خصوصی از بخشهای کشاورزی و آب از دولت سیزدهم ارائه داده است.
در این گزارش، با ارائه تصویری از وضعیت موجود در بخشهای کشاورزی و آب و تبیین چالشهای موجود در این بخشها، برنامههای راهبردی و اولویتبندی شده از منظر اتاق ایران، به عنوان مشاور سه قوا و نماینده بخش خصوصی تبیین داده است.
نبود راهبردهای میانمدت و بلندمدت در بخش کشاورزی و ناکارآمدی و عدم استمرار سیاستها در این بخش، ناپایداری بخش کشاورزی، پایینبودن بهرهوری زمین، آب و انرژی، عدم کفایت سرمایهگذاری، محدودیت شدید دسترسی فعالان بخش کشاورزی به تکنولوژیهای مناسب، افزایش و تمرکز مداخلات دولت در کشاورزی و عدم حمایت از گسترش خصوصیسازی بخش کشاورزی و موارد دیگری که به تفصیل در گزارش آمده از چالشهای موجود در بخش کشاورزی است. در بخش آب نیز، با اشاره به بحران آب به عنوان مهمترین بحران کشور در حال حاضر، مواردی همچون عدم تعادل آبهای زیرزمینی، عدم تعادل عرضه و تقاضا (منابع و مصارف)؛ عدم نگرش آب بعنوان نهاده بین بخشیِ اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی؛ تدبیر نامناسب مدیریت آب کشور؛ عدم هماهنگی بین بخشهای مختلف مرتبط با آب؛ ضعف دیپلماسی در آبهای مرزی و بسیاری موارد دیگر بعنوان چالشهای بخش آب تشریح شده است.
راهبردهای پیشنهادی بخش کشاورزی شامل مواردی همچون: آب محور بودن برنامههای تولیدی کشاورزی با هدف کنترل و کاهش تقاضای آب کشاورزی، تمرکز و توجه بیشتر به بهرهبرداری از آب سبز، تدوین برنامه جامع توسعه کشاورزی کشور مبتنی بر ظرفیتهای منابع، افزایش عملکرد محصول، بهرهوری آب و حاصلخیزی خاکها؛ توجه خاص به افزایش سرمایه بخش کشاورزی و کاهش مداخلات دولت و واگذاری امور حمایتی، ترویجی، تحقیقی و پشتیبانی به بخش خصوصی است.
در بخشی از این گزارش درباره آب نیز به مواردی مانند تمرکز بر افزایش بهرهوری در مصرف آب در کلیه بخشهای مصرف، اولویتبخشی مطلق به تعادل عرضه و تقاضای منابع آب با تمرکز بر تعادلبخشی سفرههای آب زیرزمینی، توجه به تخصیص آب برای محیط زیست، فعالکردن جدی دیپلماسی آب، تمرکز خاص به کاهش و حذف مداخلات دولت و حمایت از خصوصیسازی، استقرار نظام تدبیر مناسب آب، تحویل آب بر اساس آب قابل برنامهریزی در هر بخش و استفاده بهرهور از آن در بخشهای مختلف اشاره شده است.
دستیابی به این اهداف جز در سایه هماهنگی بین ارگانها و دستگاهها، بکارگیری ابزارها و تجهیزات مناسب و حضور بخش خصوصی امکانپذیر نخواهد بود.
نظر شما